ممکن است مشاهده کرده باشید که دانش‌آموزان پس از تعطیلات تابستان مشتاقانه منتظر دیدار مجدد با دوستان و معلمان خود هستند. معمولا این فاصله‌ها بین هر سال تحصیلی از 10 روز تا 2 ماه طول می‌کشد و برای کودکان آسان است که به معاشرت با همسالان خود بازگردند. در حقیقت مهارت های ارتباطی باعث ایجاد این احساس در دانش‌آموزان می‌شود.
با این حال، کودکان در شرایط فعلی با وضعیت بازگشت به مدرسه پس از وقفه‌ای تقریباً دو یا سه ساله از کلاس‌های حضوری مواجه هستند. همه‌گیری ویروس کرونا که انزوای اجتماعی را وارد زندگی همه کرد، نحوه تعامل مردم از جمله کودکان را با یکدیگر تغییر داده است.
در دوران کرونا با وجود اینکه بازار تعاملات مجازی رونق گرفت، ارتباطات چهره به چهره‌ی کودکان به شدت کاهش پیدا کرد! متأسفانه این امر بر مهارت‌های اجتماعی آنها تأثیر گذاشته‌است. مطالعه‌ای که توسط متخصصان روان‌شناسی در دانشگاه‌های آلمان انجام شده، نشان می‌دهد که فقدان تعامل و نبود پیوندهای فیزیکی، عموماً کودکان را ناراضی و بی‌توجه می‌کند و سطح اضطراب آنها را بالا می‌برد. با این حال، آنها به شرایط جدید عادت کردند و با تعامل فیزیکی محدود آشنا شدند. اما به موازات باز‌شدن مدارس، پارک‌ها و مکان‌های عمومی باید به بهبود مهارت‌های اجتماعی کودکان نیز توجه کنیم.
📌 ما به عنوان والدین باید به کودکان کمک کنیم تا مهارت‌های اجتماعی خود را به سطح قبل از همه‌گیری کرونا بازگردانند. در اینجا به چند مرحله برای رسیدن به آن سطح اشاره می‌کنیم:
🔘 با فرزندتان بحث و گفتگو کنید!
«امروز نمی‌خوام برم مدرسه!» این روزها ممکن است که فرزندتان این جمله را بیشتر بگوید. این مقاومت ممکن است برای شما گیج‌کننده باشد. «آیا آنها همیشه مدرسه را دوست نداشتند؟ اینگونه نیست! قبل از همه‌گیری، آنها مشتاق حضور در مدرسه بودند» ممکن است تعجب کنید!
رویارویی با تغییر ناگهانی در تعاملات اجتماعی برای کودکان کار بزرگی است. در حالی که برخی از آنها ممکن است دوباره به معاشرت بازگردند، برخی دیگر ممکن است با مقدار مشخصی از استرس و اضطراب مواجه شوند. ارتباطات محدود به والدین و نزدیکان در سال‌های همه‌گیری، رفتن به کلاس درس، تعامل با همسالان و ناتوانی در معاشرت ممکن است آنها را عصبی کند. از طرف دیگر ساعات مدرسه می‌تواند برای برخی از دانش‌آموزان آزاردهنده باشد، زیرا آنها مجبورند با افراد بیشتری نسبت به اعضای خانواده تعامل داشته باشند.
به عنوان والدین، میتوانید وضعیت آنها را درک کنید و با بحث در مورد اینکه چگونه دوباره به ملاقات دوستان و معلمان خود بازگردند، به فرزندان اجازه صحبت‌کردن بدهید. همچنین باید به کودک اطمینان دهید که از او حمایت می‌کنید و به او کمک می‌کنید تا از این مرحله عبور کند. در این مرحله ایجاد اعتماد برای کودک بسیار مهم است.
به عنوان مثال در گفتگو‌هایتان با بچه‌ها از لذت‌بخش‌بودن ارتباط با دیگران صحبت کنید. سپس میتوانید آنها را وادار کنید که راه‌هایی برای ایجاد مهارت‌های اجتماعی خود بیابند، میتوانید به آنها بگویید چگونه حالات چهره‌ی همسالان خود را متوجه شوند. با توجه به اینکه کودکان چندین ماه تعامل اجتماعی محدودی داشته‌اند، مقابله با این احساسات می‌تواند برای آنها طاقت‌فرسا باشد. آنها ممکن است گریه کنند یا رفتار‌های بی‌ادبانه و ناسالم از خود نشان دهند، در مقابل لازم است شما خونسردی خود را حفظ کنید و با آنها مراعات کنید.
بسیار مهم است که به عنوان والدین به آنها بیاموزید که نیازها و احساسات خود را به روشی سالم بیان کنند. میتوانید به آنها کمک کنید تا نشانه‌های کلامی و غیرکلامی را درک و حافظه‌شان را در مورد چگونگی تعاملات اجتماعی در بین همسالان خود تجدید کنند. از آنها بخواهید نفس‌های عمیق بکشند و به آرامی نیازها و احساسات خود را بیان کنند. این مورد کودکان را قادر می‌سازد تا بهترین راه‌های تعامل اجتماعی را دوباره بیاموزند.
🔘 از طریق بازیهای نقشمحور به کودکان بیاموزید!
به عنوان والدین، ما مطمئن هستیم که شما در این مورد با ما موافق هستید که برای کودکان ، برخی از موثرترین یادگیری‌ها به هنگام ایفای نقش اتفاق می‌افتد. این روش می‌تواند به طور موثر برای انتقال مهارت‌های اجتماعی نیز مورد استفاده قرار گیرد. در بازی‌ها به فرزندتان نقش دهید، به گونه‌ای که شما و دیگر اعضای خانواده نیز در آن نقشی داشته باشید! موقعیت‌هایی را ایجاد کنید که از فرزندتان خواسته شود با شخصیت‌های دیگر تعامل اجتماعی داشته باشد. مثلا میتوانید موقعیتی ایجاد کنید که لازم است کودک شما نشانه‌های غیرکلامی را از زبان بدن همسالان خود درک کند.
یا مثلا یکی از شما می‌تواند نقش یک معلم عصبانی را ایفا کند و از فرزندتان بخواهد که به این موقعیت واکنش نشان دهد. میتوانید فرزندتان را راهنمایی کنید و به او کمک کنید تا احساسات خود را هدایت کند. حتی میتوانید موقعیتی را ایجاد کنید که کودک یاد بگیرد چگونه به جای داشتن اضطراب و نگرانی، از معلم بخواهد تا مطلب درسی را دوباره توضیح دهد.
در واقع از طریق این موقعیت‌های نقش‌آفرینی که در داخل خانه و با چهره‌های آشنا برگزار می‌شود، کودک شما درمی‌یابد که در واقعیت چه تعاملاتی را در برابر دیگران و محیط باید انجام دهد.
🔘 برای کمک به کودکان از گروه‌های کوچک شروع کنید!
برای کودکانی که در دو سال گذشته به برقراری ارتباط مجازی عادت کرده‌اند، ممکن است ارتباط مجدد با همسالان و معلمان خود و در نهایت انطباق با کل اکوسیستم دشوار باشد. صحبت‌کردن با بیش از 30 کودک ممکن است برای آنها چالش برانگیز باشد. بنابراین، اگر آنها تعامل اجتماعی را با گروه کوچکتری از مردم تمرین کنند، راحت‌تر از پس تعاملات با همسالان خود برمی‌آیند.
آیا پیشنهاد دیگری برای کمک به فرزندتان برای بازگشت به دنیای بعد از همه‌گیری دارید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
برای استفاده رایگان از محصولات آنلاین مُنتا مقطع تحصیلی خود را انتخاب کنید:
سخن پایانی
شما میتوانید هر روز برای فعالیت‌های کوچک برنامه‌ریزی کنید، مانند بردن فرزندتان به مغازه‌های محله یا ثبت نام او در کارگاه‌های بیرون از خانه! نیازی به گفتن نیست که حضور شما به عنوان والدین در همه‌ی این سناریوها بسیار مهم است، زیرا حتی اندکی آشنایی می‌تواند به کودکان کمک کند تا با موقعیت‌های ناآشنا سازگار شوند. با انجام همین اقدامات ساده، فرزند شما نه تنها تعاملات اجتماعی را یاد می‌گیرد بلکه بیش از گذشته مشتاق معاشرت با دیگران می‌شود.
سولات متداول
1- چرا بازگشت به مدرسه برای کودکان سخت است؟
به این دلیل که رویارویی با تغییر ناگهانی در تعاملات اجتماعی برای کودکان کار بزرگی است.
2- بازیهای نقشمحور به چه کمکی به کودکان و شما میکنند؟
به کمک بازیهای نقشمحور میتوانید فرزندتان را راهنمایی کنید و به او کمک کنید تا احساسات خود را هدایت کند
